استخراج آستانه بارش حدی و تحلیل حداکثر های بالای آن

(مطالعه موردی شهر مشهد)

علی قیامی باجگیران

(موسسه آموزش عالي اقبال لاهوري، مشهد)

نشريه پيام مهندس،سال يازدهم،شماره 54 ،تير 1390

چکیده :

طراحی سازه های آبی نیازمند درک عمیقی از رفتار احتمالاتی حوادث جدی است. تحلیل حوادث جدی شامل بررسی حداقل و یا حداکثر پدیده‌ها بوده که مقدار حداکثر بارندگی مورد انتظار در یک دوره زمانی خاص نمونه ای ازآن است. سری تداوم جزیی شامل داده هایی است که همه مقادیر متغیر، بالاتر از یک آستانه مشخص قرار می‌گیرند. گرچه روشهای متعددی برای انتخاب آستانه پیشنهاد شده است، اما انتخاب نهایی آن هنوز به قضاوت کارشناسی برمی‌گردد. در واقع تعیین آستانه ای نتایج متمایزی را نسبت به مقادیر مجاورش تولید کند، امکان پذیر نیست. به طور کلی مجموعه ای از تکنیک ها منجر به تعیین یک محدوده قابل قبول برای آستانه و انجام مدلسازی حداکثرهای بالای آستانه خواهد شد. در این مقاله، برای استخراج سری تداوم جزیی، بارندگی روزانه، آستانه به گونه ای انتخاب می شود که سری حاصل از آن بهترین انطباق را با توزیع پارتوی تعمیم یافته داشته باشد. آمار 44 سال بارندگی روزانه ایستگاه سینوپتیک مشهد به کار گرفته شده است. بررسی دنباله راست منحنی توزیع پارتوی تعمیم یافته با مقادیر احتمال تجربی مشاهدات نشان داد که آستانه 17 میلی متر برازش بهتری را نسبت به سایر مقادیر آستانه ها نشان می دهد.

واژه هاي كليدي : سري تداوم جزئي ،توزيع يارتوي تعميم يافته ،آستانه بارندگي